Enkaz var geride Şiiri - Halis Aydın

Güneşi selamlardı pak ve aydınlık yüzü
Siyah tonlu gözleriyle
Bir bahar havası tadında sızardı yüreklere

Havayı ısıtan buğulu ve ıhlamur kokulu ses tonu
Sevgiye,dostluğa,yaşama sevincine inan
İyilik yosun tutmuş yüreği ile
Bir onur abidesi gibi
Dik dimdik dururdu mahallenin orta yerinde

Birazcık utangaç,birazcık kırılgandı
Baharda çoşan bir nehir gibiydi oysa yatağına sığmayan
ve Sevda denizlerine umut taşıyandı hep

sevdasıyla
yüreğimin tam orta yerinden vurulmuştum
ve hasret kanatıyordu yüreğimi
Gözlerinin, sözlerinin güzelliğinde atıyordu can damarım
O çekip gitti
Çekip gitti ansızın, aydınlığı karanlığa boyayarak

Huzur diyordu
Umut diyordu
Yüreğimin aradığı sevda diyordu
Bir veda öpücüğü yapmadan
Umutsuz gözlerle bakan bir bakış atmadan
Gidiyordu

O belki erdi huzura
Yüreği dolusu sevdalar yaşıyor belkide
Çaresizliklerinide alıp götüren
Geniş camlı otobüs götürmüştür belkide huzura
Ama o mahalle, o dar sokak
Hiçbir zaman huzur bulmadı
Kimse ama hiç kimse merhametle doyuramadı kuşları
Bir çocuğun göz ışıltısında parıldamadı hiçbir yürek

Hatıraları var geride
Çam kokusu tadında bakışları
Rüzgarda salınan bir çiçek gibi yürüyüşü

Hatıraları var sokağın her bir duvarında
Hatıraları var yürünen yolda
Nefes alınan havada
Umutları var kuşların kursağında
Hasreti var geride bir tek
İçimde büyüttüğü sevda çiçeği

Herşeyden önemlisi bir enkaz var geride
İmdat diyen,yaşam diyen sevgi diyen