Nefes Al Şiiri - Hamiye Gül

Avuçlarımızın ayalarında biriktik;
Yükselerek tek tek semaya uçuştuk!
Yüreğimizde coşkun akan nidâyla,
Her birimiz yusufçuk olduk,çığrıştık!
Yusuflar kaldı, karanlık kuyularda ah!
Soguk yüzler karlar altında... Nefes al!
Kuruduysa damağın tırmala hafriyatı;
Kulaklarımız yıkıntıların altlarını duyacak!
Yüz yetmiş sekiz saat bitti umudumuz var!
Hepimizin sizlerden yaşam ümidimiz var!
İnançla kenetlendik,sonsuz dualarımız var!
Kurtar..!Canlarımızı ey İlâhi, enkaz altında
Nice çocuk,genç,yaşlı,yüreklerimiz var..!