Asrın Felaketi Antakya

Sallandı Antakyam güneş doğmadan
Toz bulutu kalktı evden ocaktan
Çığlıklar yükseldi sanki savaştan
Sesimize ses veren bile olmadı.

Köprü başı, armutlu tuzla buz oldu
Kurtuluşun tarihi bir anı oldu
Hem kilise hem camii yerle bir oldu
Hatay ne durumda soran olmadı.

Bir feryat yükseldi "yavrum içerde"
Hiçbir deva derman olmaz bu derde
Yağmurlar yağıyor sular hep yerde
Kalacak bir çadır veren olmadı.

Enkaza bağlanmış her renk baloncuk
Annemi kurtarın diyordu çocuk
Kan yaş geliyor gözleri boncuk
10 metre kefen bulan olmadı.

Kepçe olasım var diyordu biri
Kolonlar altında insanlar diri
Bir anda söndü hep gözlerin feri
İçecek suyunu veren olmadı.

Siyasilerin derdi seçimdir diye
Sidik yarışında her belediye
Köylüler aç kaldı ekmek bul diye
Yol gösteren bir kişi bile olmadı.

Geri dönecektir gidenler burdan
Uzak durdu sadece biraz korkudan
Kurulacak bu şehir sevgi ile candan
Hatay'dan Temelli giden olmadı.