Sorma hiç dökülen saçlarımı
Sorma boynu bükük gezmemi
Hiç sorma göz altlarımı
Canımdan çok sevdiklerimden, yolunu gözlediklerimden hatıra onlar..
Şu bahçede gördüğün kırılan dallar..
Benden kırdılar.
Peder'den,
Bir tek gözyaşı bile hatıradır üstad.
Gece feryadıma, gündüz gülüşüme alışkın zaten onlar.
Ölüm kelimesi, soğuktur en baştan
Olsun be, onlar zaten enkazımda yürümeye alışkınlar..
Kayıt Tarihi : 15.10.2020 21:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Vahap Özdemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/10/15/enkaz-96.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!