Gidiyorum sevgili,
Kala kaldım bir enkazın ortasında yine bir başına.
Ne yana dönsem acı var.
Kımıldayamıyorum....
Üstüne basıp geçemiyor,
Yok sayıp vurdumduymaz olamıyorum.
Kala kaldım bir enkazın ortasında yine bir başına.
Sayılı dakikaların içerisindeki saniyenin kımıldamasıyla atıyor kalbim.
Bitsin diyorum, zaman dursun artık.
Ruh bedenden ayrılsın
Varsın gitsin bir kelebeğin bedeninde can bulsun.
Alışkın bu ruh hergün yeniden ölmelere.
Kayıt Tarihi : 2.10.2019 00:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zümrüdü Anka](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/10/02/enkaz-87.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!