Enkaz Şiiri - İrem Aslan

Doğrusu yanlışa karışmış ülkemin
Pırıl pırıl çocukları ağlıyor
Gözlerinde sisli ölüm perdesi
Şehrim kıyamet arifesine koşuyor...

Küfür yemiş gibi öfkeli anneler
Allah’a isyan olur diye susuyor
Kapkara gecenin üzerinde betonlar
Ölüm tüm soğukluğuyla kol geziyor

Enkaz altında cesetler hâlâ sıcak
Üstüne basa basa bir ses diye bağırıyor
Duyulması çok güç kalpten çığlıkların
kanadı kırık kuş misali, çırpınamıyor.

yürekler yanıyor, iç kanıyor da
Umut ,çaresizlikle ,duaya tutunuyor.
Hüküm veren sensin Rab ! bitsin bu azap
Kıyametimiz geldi ,yurdum sallanıyor.