Bitmeyecek; içimdeki fırtınalar,
Ağlamalarım, gözyaşlarım, sessizce akarlar.
Birazdan sabah olacak, umut belki doğacak,
Çaresizlikle hıçkırıklar icindeki yüreğim sancı içinde kavrulacak.
Duramıyorum yerimden, gözlerimde biriken yorgunlukla,
Ben, sen, o, hepimiz altında kaldık bu enkazın.
Gösterişe, yalancılara boyun eğip geçit verdik,
Para hırsına, hastalıklı kibirlilere teslim olduk sessizce.
Cahile, cehalete yenik düşen bizler,
Yine ağlıyor, yine ağlıyorum, umutsuzca beklerken.
Bu hüzün, dertlerin, acıların sessiz feryadı,
Bir umut ışığı arar içimde, karanlığın en derin yollarında.
Kayıt Tarihi : 8.3.2023 02:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!