Bencilim sevgilim, herkese yer verdim kalbimde.
Oysa sana saklamalıydım en güzel köşeyi.
Ama fark ettim ki saklasam da
girmezmişsin kapı eşiğinden kalbimin.
Ben bıraktığın son hatıraya dokunurken tutuştum.
Yandım, kül oldum.
Kendimi de içimdeki seni de yaktım o yangında.
Gözyaşlarımla söndürdüm.
Sonra seni gömdüm kalbimin enkazına.
Ah, şiirlere aşık adam.
Belki sana dünyanın en güzel şiirini yazamam ama seni bir şiir gibi sevebilirim.
Yüzünün her zerresini ahenkle hatırlayabilirim.
Silinsin tüm kelimeler, seni hatırlatanlar kalsın.
Seni eğer bir gün unutursam hatıralar utansın.
Kayıt Tarihi : 30.1.2023 21:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
gömülsün mısralara, yarınlarada lazım.
esenlikle
TÜM YORUMLAR (1)