Enkaz Şiiri - Maruf Özülkü

Ölmüş gitmiş adamı asla yaşatamazsın
Çürümüş enkazını bize taşıtamazsın

Nasıl bir ruh taşması pervasız denaatin
Büyük yalan arama daha anlatamazsın

Nasıl keskin zehirdir bu kastın şenaatin
Şeytanlığı saflara bir ömür satamazsın

Dağıttın kim adına kadim bir saltanatı
Vicdanları kanattın huzurla yatamazsın

Düşman kadar düşmandın sezmedik ihaneti
Sinsi oyunlarını ortaya atamazsın

Kandırdın hile ile getirdin melaneti
Karanlık gece kadar sabah uzatamazsın

Harf harf yıktın hunharca elif ruhu sanatı
Maraz ettin velakin helâka katamazsın

Bir kör düğüm attın ki çözen her el kanadı
Bunaldık eşkalinden hep böyle çatamazsın

Sen bir halt etmiş gibi gerdan kırma boş kafa
Güneşin doğuşunu asla aksatamazsın

Neydi acaba kastın, saldırdın her tarafa
Bir yasa ile böyle bizi atlatamazsın

Son bulur bu işgalin, yüzün düşer etrafa
Asıl o gün ölürsün, kimse ağlatamazsın

Bu nasıl şiir böyle, deme, anla bu defa
Yalanın hükmü biter, kaşını çatamazsın

Marufi dersin bu kez, bulalım tatlı sefa
Millet halas olmadan yan gelip yatamazsın