Eniştemin mirası Şiiri - Hakverdi Erşan

Ölümün beni sarstı
Çok derinden
Sevinen sevindi
Gelecek mirasın
Neşesinden

Ah be enişte
Yıllarca çalıştın
Malına mal kattın
Gezdin tozdun
Gününü gün ettin
İki erkek üç kız
Babası oldun
Mümin kul olarak hep yaşadın
Yaşlandın

Evladım dediğin
Yedirip içirdiğin
Sofralar kurduğun
Bakıp büyüttüğün
Gözünden kıskandığın
Öldüğün gün
Acın yaşanırken
Ağlayan ağladı
Sevinen sevindi

Ah be enişte
Toprağa düştüğün gün
Daha kefenin solmadan
Servetine göz diken
Öz evladın düşman oldu
Aç kurtlar gibi hırladı

Ah be enişte
Kabrin ilk gecesinde
Bir ipin hesabını veremeyen
Garip hamal
Mal yığmaya tövbe etti
Cennet mekanın olsun
Yine de sen kabrinde
Rahat uyu
Miras olarak bana
Gümüş yüzüğün kaldı