sabahımı uyandırdım geceden
kurdum uyanmak istenmeyen rüyalarımın saatini
sızı bırakırken içimde buruk göz kırpışlarım
geceme küstüm ay ışığı içime sızarken
ağla yalnızlığım gölgene bile yabancıyken
ağla benim geriye dönülmez yollarım
adını aradığın şehir ben değilim
hiç gidilmedi ki bana
ya da hiç yollarım olmadı ki yollayan
hiç bir tabelam olmadı benim “hoşgeldiniz” yazan
hoşgelen olmadı çünkü gelen hep kırıklığıyla geldi
bohçasında hep umutsuz kelimelerle geldi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!