Bahara koşarken açılır aşka dair pencereler.
Yaz gelir,durgunlaşır nehirler.
Güz gelir,kapanır aniden çiçekler.
Karlar düşerken,
çıkmaz sokak artık girilmezde olur.
Uçurtmalarda saklanan masallar,
Artık doğum zamanı,
Sancılar ısrarlı:
'Bitirmezsen bu işi,
Can bırakmazsan can alırız.'
Yıkılsın heykeller,
Ağaçlar kalsın ayakta.
Ne sen beni bilirsin,
Ne ben seni tanırım.
Ne ben sana gerçeğim,
Ne sen bana hayalsin.
Ne sen beni duyarsın,
Ne ben sana haykırış.
Asalım!
Keselim!
Taşlayalım!
Evet! evet! Taşlayalım.
Durun! son isteği var mahkumun.
"İlk taşı en günahsız atacakmış."
Çanlar vuruyor beynime çanlar.
Yerini ne zaman alacak ezanlar.
Bir sokak ötede,
pusu kuran yalnızlıklar.
Bulutlar arasından,
Gönlüme girdiğin gibi,
sessizce,
uyandırmadan girdik,
yeşil nehre
İkimiz...
Ela gözlerinde boğulduğum gün,
Bir damla su değil midir insan?
Su da bir insan.
Ruhtan önce bir damla düşer toprağa.
Can gelir,doğaya.
ve birgün buharlaşır,gökyüzüne uçar.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!