Hani gülüm sen benimdin,
Sen gönlünü kime verdin,
Seni eller aldı gitti,
Öldürecek beni derdin!
Gülüm gülüm, yalan gülüm,
Gel boynuma dolan gülüm!
Hani ben canındım,"aşkım" dediğin,
Hani hayatındım, candan sevdiğin.
O tatlı sözlerle ruhumu çaldın,
Meğerse yalanmış her söylediğin.
Sana taptım güzel, sevdam uğruna,
Gün gelir bu ömür bu hayat biter,
Düşersin toprağın kara bağrına.
Varlığın yok olur, kaybolur gider,
Ümitlerin kalmaz olur yarına.
İki taş dikilir, anı olursun,
Yalan gülüm çiçeğim,
Aşk ateşi, böceğim,
İnan ki öleceğim.
Ya bana bir ümit sun,
Ya gönlünden sil gitsin.
Baharlar açardı bakışlarında,
Yemyeşil gözlerin aşkla dolardı.
Saçının kıvrılan nakışlarında
Gönlümü cezbeden bir hava vardı.
Duruşun, gülüşün, edan bir başka,
Ağlamak istiyorum dizlerinde bu gece,
Ağlamak istiyorum senden bile gizlice.
Akan göz yaşlarımı hiç kimseler görmesin,
Dökülsün gözyaşlarım dizlerine sessizce.
Keşke seni tanıyıp, bu kadar sevmeseydim,
Yıllarca seni boşuna sevdim,
Sen gül bahçelerinin kızısın,
Ben ise dağların
Garip çocuğu!
Olmuyor güzelim bu gönül yolculuğu!
Bir daha dönmem sana, artık afitab olsan,
Gönlüme sokmama seni, hayat veren ab olsan,
Kadehi çaldım taşa, istemem artık seni,
İstemem şu başımı döndüren şarab olsan...
Madem gideceksin, bana sorma git,
Zaten sana gitme, dur diyemem ki.
Yaralı gönlümü sen çoktan yıktın,
Olmadı, bir daha vur diyemem ki.
Elinle sevgimi kenara ittin,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!