geride kal bütün yenilgilerden,hepsi önünde olsun.
yaz gibi,şu gelip çöreklenmekte olan.
çünkü öyle sınırsızca yaz'dır insan
yazın ki üşümez artık kalbin,yazı bir yakalarsan…
diri kal hep,pek çok şey de,
alçal daha da susarak,
alçal daha da susarak kirli olana.
burda,yükselişler şehrinde,
tırmananlar arasında bir yıldız kal parlayan,
kayarken bile parlayan ama.
kal ve öğren kalmamanın gereklerini de
sen yalnızca orda kalmamakla
beni aşıp geçsen de; alırım göze yok olmayı sende.
eksik olarak bırakmayasın diye
bu son hamlede onu,el değmemişlere
dönmüş dünyanın dilsiz ve ama aktörler tiyatrosuna,
o ölçülmez değerlere bağlayıver kendini umutla,
ve tut çeteleyi enikonu.
Kayıt Tarihi : 28.9.2005 12:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Koray Feyiz](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/09/28/enikonu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!