Şövene göz kırpmada iblisler.
s/övüyorum
bireyden -tanrıya
tanrıdan millete
çalıntı çırpıdan ateş
dedi;
sustu zurnanın ön ve son deliği
kendi kabuğunda salyangozlar
süklüm püklüm müslüm mahalsizliğinde
ucuza giderken..imansızlar
sen;
dar alanda mümin gölgemde niyaz ederken
ben insanlara gidiyordum
hiçe saydığında beni tutunamıyacaksın
tutuşur güneş içresinde
ben insan olmasaydım
sen
cin fikrini cennete nasıl uçuracaktın
dedi
Madımakta yanan ozanlar
Engizisyondan kaç asır sonra..
Halil KıvrıkKayıt Tarihi : 25.7.2010 18:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!