Namütenahidir benim ruhumun hakikâti,
Zevahire önem vermem, boşveremem liyakâti,
Görürüm ehven-i şerdir hepsinin sadakâti,
Şaşarım ey sefiller! Siz Acun'u ne sandınız?
Siz dalkavukluğu zeyreklik mi sanırsınız?
Her şeyde sen varsın şu sıralar,
Denizde sesin,
Gökyüzünde gözlerin,
Sohbaharın buruk rüzgarında kokun var.
Gözlerini siyaha açmış, gri büyümüş ben,
Sen mi kondurdun saçlarından mevsimleri benim fani ömrüme,
Tüm ömrüm güzelliğini seyretmekle geçip gidiyor,
Müsterihim fakat,
bir o kadar da kırgınım beni sevmeyişlerine,
Mürekkebi buluttan bir şair gibiyim gizli öznelerimle anlatırken seni,
Yağmur bekliyorum kokunu anlatabilmek için mısralara,
EN KALLAVİ İLKBAHARDA SEN DÜŞMEZSİN BULUTLARDAN BİLİRİM,
BELKİ DE O YÜZDEN AYRI DÜŞÜYOR YOLLLARIMIZ,
BEN ÇÖLE MAHKUM SEN DAİMİ YAĞMURLARIN MEYVESİ,
CAN BULMAZSIN BENİM İÇİ YANIK TOPRAĞIMDA BİLİRİM,
BİLİRİM Kİ BAŞKA ŞİİRLER HOŞ EDİYOR GÖNLÜNÜ,
İÇİ KABUĞUNDAN GÜZEL OLANIN KIYMETİ YOK BİLİRİM,
Sensizliğin his tırmalayan soğuğunda, silüetin belirir göz kapaklarımda,
Bir âmâ gibi kör olmak isterim,
Kıyamam gamzendeki gün doğumuna, vazgeçerim.
Bir papatya ruhu hasıl olur kokuna,
Rüzgarlar seni yükler bembeyaz bulutlara,
Gökyüzünün toprağa hediye ettiği her damlanın,
meyvesidir tenine sinmiş toprak kokusu.
O yüzden sık sık yağmur hediye ederim sana ben,
Kimi zaman bir çiçeğe can olur aşkımız,
Kimi zaman bir yudum su olur kırlangıçlara.
Çattı kaşlarını gökyüzü, al kırmızıya boyanmış Anadolu üstüne,
Bir barut kokusu ki ya rab, Çanakkale mevziinde,
Yeni terlemiş bıyıkları bir avuç yiğit,
Bırakmıyor silahı, canın verse de,
Uzanır kara bulutlar anadolu sırtına,
Devran emr ettiyse gönle yalnızlık yaraşır,
Beşer dediğin yosmadır, canan olmak için yarışır,
Devir zevk devri olmuş ar, arsızlığa karışır,
Canan dediğin gönülde bir olur.
Gece giyinmiş alacakaranlık elbisesini,
Yıldızlardan sen var mehtabın boyadığı karanlıklarda,
Yağmur seni tınıyor mahlası sonsuz olan tenhalarda.
Hazmedemiyor papatya kokunun hadisesini,
Buğulanıyor mavilikler tenine dokunmak arzusuyla,
Ben sonsuzum erişemezsin, sen bire bin kat,
Bir avuç kaime, koltuk sahibi yapmış seni fıtrat,
Muğbersin fikr-i hiciv olana,
Yalnızca dalkavuklar itaat eder senin kibir yoluna,
Sanma ki boyun eğecek sana Mecnun,
Bir ben minnet etmem senin itnabı puluna.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!