Engin ve masumdu masallar,
sevmek; kaybetme korkusuydu,
Aşk, çocuktu o zamanlar,
sevmeyi en çok telaşlı gözlerinde sevdim...
engin ve mavi bir masalda uyumayalı,
kaç Aşk Yılı geçmiş!
serseri ve şaşkın susuşlarda çoğalırken düşlerim,
Yaşamı en çok gülen gözlerinde sevdim.
Kahverengi yokuşlarda susamış, susmuştuk...
içimizde yaralı kentlerin üvey sokakları,
sokak lambaları durgun ve dingin,
sıcaklığı en çok üşüyen düşlerinde sevdim.
Masal ya da gerçek; nerdeysem oralıyım,
kaç Düş Yılıdır yollardayım,
Gözlerindeki nurun peşinde gönüllü sürüklendim,
Ben poyrazı en çok çatlamış dudaklarında sevdim...
12 ARALIK 2010
İbrahim EROĞLU
Kayıt Tarihi : 13.12.2010 12:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
..........
karnını ba$lıkta doyuruyor..
TÜM YORUMLAR (93)