Engin Nigne Şiirleri - Şair Engin Nigne

ilk önce babam bir ev yapmak istedi yaptı! birinci katı yaptı ikinci katı yaptı üçünçü katı yaptı derken on sekize kadar çıktı on sekizden sonra tekmeyi bastı, sarstı… hadi uğurlar olsun. on sekize kadar yapmıştı ama nasıl? anlamamıştım bense on sekiz imden sonra anladım ki gözü parada pul daymış. halbu ki onun paraları öz evlatlarıydı yaşlıydı ama bunak ta değildi ki yaşılığın getirdiği yaşlılıktan başka her hangi bir hastalığı da yoktu Allah affetsin, ne diyeyim başka Onsekizimden sonra bir kat çıkmaya çalıştım Zar zor, kafam allak bullak, Ondokuzu tamamladık Yermiye kolları sıvadık Herşey aniden gelişti, pat küt! kapıları her açtığımda huzursuzluk açmayacağım desem de gitmez, çalar kapıları açarım sıkıntı, açarım dert, açarım acılar… artık açmayacağım, yok yok kim gelirse gelsin … bir gün, biraz aradan sonra yine kapı çaldı açmadım! bir kez daha çaldı açmadım! pek ısrarlıydı. Alışmıştım zaten huzursuzluğa gittim açtım kapıyı bu kez gelen farklı biriydi bir müddet sonra anladım ki aşkmış gelen sevindim, sevindim… çok ta mutluydum şükrettim Allahıma Fakat çok sürmedi sevincim Geldi bana ‘oturamam’ dedi ‘Oturmam’ dedi Garip garip ‘neden’ dedim ‘ev sağlam değil, Oturamam ben bu evde sonra başıma yıkılır’ dedi. oturmadı, oturamazdı ki zaten ben olsam ben de oturmam harabe evde bilmem kaç şiddetinde salladı iyicene sarstı ve sonra arkasına baka baka gitti üzülmüş gibiydi kafam zink zink zink.. kafa kalmamıştı önce şimdi kalb de kırıldı, bitti… yıkık dökük, eski, çürük yermi katlı bir ev. ne gelen var ne giden huzursuzlukdan başka. Aşk’ın da gidişini görmüşüm. Onunla, o harabe ev ile aramızdaki tek fark o yıkılıp yerine yenisi yapılır bense ölürüm. ...

Bazı küçük ayrı kalmalar bazen uzaklaşmalar sevenlerin kalplerinin sevgiye aşka oruç tutması gibidir. Anlatılmaz acı ayrılıklar olmadan. sevgiyi daha iyi anlamayı sağlarlar.