Engin hayat Şiiri - Mehmet Bekir Nal

İnce sızılar kaplar bedenleri hayat denen karmaşada
Kimi cennet isterken cehennemi yaratır
Kimi gül isterken dikenleri saplanır ruha
Kimi düz yol ister bakar sadece karşıya
Dahil olmaz asla sonu gelmez kavgalara
Bu garip mizansende arif seyirci olur sadece
Alim ise uğraşır geceyi gündüz etmeye
İsyan eder şair bu yeknesak gidişe
Dizeleriyle kükrer hayat denen bu vahşi ormanda
Boyun eğmez kimselere
Onun bağı sağlamdır hakikat ile
Çağlayan olur akar, rüzgar olur eser, yağmur olur yağar
Dünyayı bilenler teğet geçer acıları
Meseleden azadedir logosun özüne dönmüş ruhlar
Bir tepede olup bir aşağı inmek
Bir bulut olup dünyayı örtmek
Fanilerle ağlarken bakilerle gülmek
İyinin de kötünün de ötesindedir gerçek dünya
Hem kolaydır hem de zordur bunu bilmek!