Engin Güven Şiirleri - Şair Engin Güven

Ömrümden kopan günler olsan da
Gönlümden kopan güller olsan da
Gözlerden akan yaşlar olsan de
Yine de affetmem ben seni

Bir gün geri gelip kollarıma

Artık kışları dışarı cıkınca
Başım dönüyor
Sensizlik mi
Yoksa zehirli kömür dumanı mı?

Denizlerde görmez oldum

Ben gene çıkmazlar içindeyim
Her gece çıkmaz bir derindeyim
Uzakta kaldım buralarda
Belki de yarın senin gönlündeyim

Açıldı yine önümde o pencelerler

Beynimin içinde neler olur neler biter?
Oradaki küçük gri hücreler acaba ne hisseder?
Bendeki bu kuruntular ne kadar sürer?
Rüyalarımdaki karaltılar kime gider?

1......

Dinle...
Kuşlar başka bir gune uyanıyor
Cıvıl cıvıl uçuşup güneşi selamlıyor
Burada bir kalp var göğsumde

Ne zaman görecek
İnsanoğlu ölümü
Hayattaki tek gerçek
Yoksa bir büyü mü

Bir başına gelecek

Damarlarımda gezinip duruyor
Toprakta yatan birinin haleti ruhiyesi
Sanırım beni yanına çağırıyor
Ölümün yoluna giden Azrailin kölesi

Derinlerden bir ses işitiyorum

Epey bir dipsiz oluyor gece
Böyle cani gönülden sevince
Benimle senin aramızda var bir düğum
Bu düğüm ya gönlüm , ya ölüm
Haydi gel bu düğümü çözelim
Beraber olup el ele verelim

Dinleyin dostlar kulak verim sözüme
Dönya dönüyor
Sanki bir dönme dolap
Manzarayi seyredin keyifle
Dönme dolap dönecek
Aşagıda durup sizi indirecek

Ecel geldiği vakit gülürüm, üzülmem
Vuslat vaktinde doğarım, gülmem
Haktandır ikisi de haktan gelir
Başa sevinip sona yerinmem

Yıllar yılı biriktirdiğimiz, ele avuca sığmaz olur seneler