Yine anladım şiirin ne olduğunu
En derinini içime çektim
En derinime
Yine anladım çaresizliği
Bir erkeğin hiçbir şey yapamayan bakışlarında
Bir şeyler yoruldu daha hiç kıpırdaman
Bilemiyorum kim kimi daha fazla yordu
Aşkın ateşini kim neden söndürdü
Her neyse ateşte söndü olanda oldu…
İste sende belki, geri gelmemi bu sefer
Ne oldu bak yine ikimiz kaybettik
Bitti dedin bitti ikimiz kaybettik
Kazanmadan hiçbirşeyi
Küçük nedenlerin için bitirdin
Al sevdiğim her şeyi
Şiirlerimi de al
Ben bir aşkı sevdim
Bir aşka aşık oldum
Kapısında bekledim
Kapısında yoruldum
Ama o beni hiç içeri almadı
Hep kapı dışarı etti
Gün gelirde bir gün özlersen eğer….
Bir o resimler kalır elinde
Bir şeyleri değerli kılan
Senden sonra senden sonra
Gün gün dakika dakika ölümüdür yer eden içimde
Yumuşak bembeyaz ellerin
Soğuk ve su misali emiz
Tertemiz ellerin
Ela ve kahverengi
Koskacaman kahve gözler
Ben senin için kapalı kapıları kırmadım mı
Geçmedim mi senin için sıratları ömrümce
Ömrümce yanıp yanıp senin olmadım mı cehennemler de
Neydi benim sana hissettiklerim bilmedin mi
Çok sevmiştim seni ve bunlar kuru iki söz değildi
Yüzünü yüzüne süremedi
Kokunu birkez içine çekemedi
Seni birkez göremedi
Yemenli Veysel karani
Aşkından ağlarım ağlarım
Gelmişsin ben hariç kimse inanmıyor
Sanki bugün sen geldin,
Eski bir yağmur yağıyor bu şehre
Bütün şehri papatya kokusu sarmış yine
Zamanda ağır ağır işliyor
Tamam geldim de çocuk gibi beni sobele
Yoruldum iki kişi oynanılması gereken oyunu tek kişi oynamaktan
Gecenin kokusu kırmızı olurmuş siyaha karışırmış
Çoçuklar olmazmış sokakta
Ben çoçuk başıma sokaklardayım tek başıma
Bazen insanın yüreğine birden bir korku düşer,bana çok oluyor bu
Böyle olduğum zaman kulaklarımda birden sesini işitiyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!