Ne geceydi...!
Nasıl bir geceydi...!
Semâlardaki nûr neydi ?
Bir o yana, bir bu yana rakseden yıldızlar,
Tebrikleşen melekler,
Apaydın etmişti âsumanları.
Ot bitmez, güller açmazmış.
Kuşlar üstünde uçmazmış.
Hasretime hasret katmış.
Oranın adı Kerbela...
Beni alsan versen anı ( onu ).
Oy felek neler ettin?
Bir verdinse, iki aldın
Bir de gönül yarasıyla
Heder ettin, beter ettin
Hiç boşuna yermemişler
İnsan doğar, büyür , ölür
Kaç güne sığar bir ömür
Ne ekerse elbet görür
Rabbini bilse Rabbini
Ne gam çeker ne de tasa
Rüzgâr !..
Haydi es...
Fısılda kulaklarıma.
Âdem'i gördün sen, anlat bana... sevinçlerini de hüzünlerini de...
Hâbil'i tarif et bana.
Nasıldı güzelliği, ne renkti gözleri. Saçlarında gezindin sen...
Ey melekler, heft felekler,
Salat edin Rasulullaha
Umman içre ey semekler,
Salat edin Rasulullaha
Sallallah Ala Nebiina
Cennet bahçesidir yüzün
Ceylanlar misali gözün
Aşığı mest eyler sözün
Selam sana imam Hasen
Turab olsam Kademinde
Mübtelâyım ism-i şâhânene
Dıl seni söyler, dil seni söyler
Simâ-i Şemsine can pervane
Dal seni söyler, gül seni söyler
Bu ne yaman ayrılık? , eller bile dayanmaz
Bu kadar zalım mısın, hiç mi yüreğin yanmaz?
Aklımda deniz gözlerin, saçımda pamuk ellerin
Artık söndü hayallerim, neredesin yar?
Ne armağanlar biriktirdim sana,
Veremediğim...
Lâyık göremediğim...
Özlemle dolu bir kalp meselâ !
Kör karanlıklarda, ıslak gözlerimdeki duâlarımı sakladım senden...
Yalnız gece şâhit oldu ve gecenin sâhibi !!!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!