Nasip Şiiri - Engin Dinç

Nasip...
Zaten hep bu cümlenin ardına sığındım, imkansızlıklarımdan...

Oysa hayaller kurdum bende her polyanna gibi,
Aşkla atıldın kollarıma,
Sarılırdım sımsıkı,
yüzüne bakarak uyurdum.

Özlerdim; elinden tutarken dahi,
Boğulurdum; sen nefes almasan ben...
Severdim; öyle masum bir bebek şefkatiyle.
Susardım; Senden başkasıyla konuşamazdım bile.

Okşardım yanaklarını, gözlerine bakmaya doyamazdım.
Kokundan başka kokuyu duyamazdım.
Senden başkası da varmış hayatta;
Hiç farkında değilim.

20/08/2013
Engin DİNÇ