Gün geceyi kızıla boyar,
İyi niyetlerim samimiyetsiz duvarlara çarpar.
Bir günaydın’ına yenik düştüğüm insanlarda,
Birikmiş ne kadar çok alacağım var.
Oysa benim girdiğim her yol vefa'ya,
Attığım her adım insafa çıkar.
Hangisinin alnı açık, başı dimdikmiş benim kadar.
Varsın kısa günün karı bellesinler,
Ceplerine doldurdukları umutlarımı.
Yüzlerini aynalarda,
Ruhlarını ucuz pazarlıklarda,
Katıksız ekmeklerini haraç mezat sofralarda rehin bırakırken fark edecekler,
Aldıkları ahlarımı.
Ben tenimdeki masumiyet lekesiyle,
Yargılandığım her sanık sıfatından,
Elbet alırım beraat kararımı.
Artık onlar düşünsünler,
Sükunet kuşanmış engin denizimde,
Ne şiddetli fırtınalar koparacağımı.
Kayıt Tarihi : 5.3.2023 14:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
