Ah Engin Deniz Gibi Şiiri - Anestu Nara

+Tam olarak ne görüyorsun bende?
-Yazgınıza ne kadar ilgi duyduğumu.
Siz farkında olmadan aslında ne kadar etrafınızda olduğumu..
Ne kadar yakınsam o kadar saklandığımı biliyorum.
Ama bu sizden kaçmak değil tam olarak..
Belki kaçıyorum ama,
yine sizden içimdeki size kaçış bu.
+Beni böyle tanıdıysan tanımana imkan yok.
-Ben sizde bu güzellikten çok dahasının olduğunu anlıyorum.
+Meselâ?
-İnanın bilmiyorum, bunu yalnız anlıyorum. Eğer bilseydim, görseydim, yapamazdım. Biliyorum ki bu bana ağır gelirdi. O zaman bana daha ağır gelirdiniz. Siz orada elleriniz bana yazarken...
Ben anladığım, buradan bildiğim sizle onu o kadar anlamlı kılıyorum ki
Bana yazan ellerinizden öpmek istiyorum o an.
Bu kadar açık sözlü olmak beni yanlış anlamanıza sebebiyet verir mi bilmiyorum ama yanlış anlaşılmayı dahi göze alıyorum. Bazı şeylere geç kalmak içimde dert. Sizi geç görmem gibi. Hep kalmak, büyümek istemediğim şu yaşım var ya,
keşke bunu çoktan geçip gitmiş olsaydım. O zaman yetişme ihtimalim olurdu. Elimde olmasa da geç kaldım demezdim.
O zaman şu andaki gibi gözlerim dolmazdı.
O zaman içime sadece dolup taşmazdınız.
Yanaklarıma değmezdiniz. Kendimi bu kadar yalnız hissetmezdim.