Engin Demirci Şiirleri - Şair Engin Demirci

Az Çoktur - Garib Çoban

Kişisel bir deneyim yaşamıyorsunuz.
Bir deneyime sahip olduğunu sanan bir kişinin yanlış algısını yaşıyorsunuz.
Malik sahip cehennemin bekçisi unutmayın!..
Deneyimin, bir sahibe ihtiyacı yok.

Azık - Garib Çoban

İnşallah kainat kitabının hecelediği Resûlullah huzurunda mülakî oluruz Huu dedikçe Buyurdu Şahım.
Siz insanın salihinden oldukça ben size dua ederim, zira müminler ölmez dedi Pirim
Hakkın gönüllerini takva için imtihan ettiği kişinin halleri ahiretliğine sevgili olur dedi Türbedar
Kendime biraz ara verebilmek çok güzel olurdu, en azından kısa bir süre için şems vakti dedi Mirim

Kimse bilmez, Aşk nedir?..
Gelecek için değil.
Bir yolculuk gidenle.
Ve o saatteki gülüş.
Hatırlarsın, biraz gerçek, biraz düş.
Eğer bu size göre değilse.

Bahane - Garib Çoban

Bazen insan kendi kendinin kuyusu oluyor.
Biri tutsa ve çıkarsa diye onu, bekliyor.
Fakat herkes kuyudaysa, kim kimi kurtaracak!..
Rabbim gönlümüze inşirah versin. Nebi Yusuf'u kurtaran tacir sebeptir, irade Rabbe aittir.

B/aktığınız Yerden Değişir Hayat - Garib Çoban

Seni olduğun her şey için seviyorum.
Olduğun her şey için, henüz olmadığın her şey için.
Ey Aşk, şems vakti sana b/akıyorum aşkınla kendimi biliyorum.
İnsanın uzağına teheccüt vakti b/akıyorum hiçbir şey bilmiyorum.

Balın İçindeki Zehre Vurgunduk - Garib Çoban

Gizemli bir başkası yoksa, aynı kişi misin?..
Çoğu suretler için yaşanması olanaksız, ölü bir yaşamdı yaşanamayanlar.
Her kararları yetersizdi ve daha eylemin eşliğinde yine yarıda bırakıyor insan kendini.
Böylece de içindeki kötüyü daha da utanç verici kıldığından emin mi?..

Boş odada bir hale var.
Arkasını bizler göremeden harfler geliyor.
Yürüyor kamburu çıkmış duyguların suretleri.
Ve düşen akşamda, sabaha ilerliyor onu izleyen.
Dünde unutulmuş bugünlerle, galiba iki yabancı olduk.

B/an’a D/okunuyor Aşk - Garib Çoban

Sevgilinin kapılarında niceleri bekledi kendini.
Niceleri eli boş döndü kabre.
Niceleri de açıldı diye eli dolu döneceğini zannetti.
Niceleri eli boş döndüğü için mutsuz oldu.

El nereye uzanacağını biliyor, gönülden gecenin nemine d/okununca.
Rengi değişiyor dönüp soyunuyor kainat.
Bir yaprak, bir kartanesi birde insan düşüyor sokaklarına.
Yansıyan ışık yetiyor secde olana.
Sanki içindeki gizli bir ateşten ısınanlar gelir duada aklıma.

B/aşka bir dost var mı?.. Garib Çoban

Şiir yazmak, insanın sevgiye b/akışını bazı mısralar arasında aramak, her şeye sahip olmak.
Ve hiçbir şeyden mahrum kalmaktır.
İmkansız hayallerin oyuncusu, aşkının bahçelerinde kaybolmuş ben.
Senin sessizliğinde duygularıma sığınacak bir sığınak buluyorum.