Engin Dağlar Şiiri - Hamza Özçelik

Her vakit kuş tüyü yatak olur toprakları
Yorgan olur, bedenimi sarar engin dağlar
Temren ok olur göğsüme değer yaprakları
Sonbaharını göğsümde kırar engin dağlar

Bir zaman şaştım gezindim o yana bu yana
Değişmem birinizi dağlarda ki çıyana
Bazen ben dağlara kızarım dağlar da bana
Yine de ses etmez geçit verir engin dağlar

Yazında bir başka güzeldir dağlar, kışında
Sen yüz de ben bin diyeyim, bilmem kaç yaşında
Yine de bir çift nev yeşil gözün bakışında
Hasta olur tirim tirim titrer engin dağlar

Gezdiririm bu dağlarda özgürce başımı
Bulamadım dağlardan başka arkadaşımı
Elbet bir gün düşüp ölürsem naaşımı
Kaldırmasanız bile kaldırır engin dağlar

Dostlar! Ölüler her dem yad edilmeyi bekler
Ademoğlu vefadan yoksun, acı gerçekler
Havasında hüzün, doruklarında çiçekler
Uzandığım toprağa uğrar engin dağlar…