Engin Dağlar Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Dağlar bizim mekanımız evimiz,yuvamız,
İnsanları,canları sevmek bizim huyumuz!
Eşkıyaların,zorbaların korkusuyuz biz
Severiz biz sevdikçe buyur bizim sevdamız.

Yiğitlerin mekanıdır bizim engin dağlar;
Yüreğimizde özgürlük pınarları akar,
Sevgi-sevda,özgürlük dilimizde eksilmez
Gönlümüzden tüm halkların kardeşliği çağlar.

Biz dağları severiz ana gibi yar gibi!
Kendimize mekan tutuk şu yüce dağları,
Namertlik değil mertliktir bizim şiarımız…
Şeyh Bedrettinler,Pir Sultan Abdallar misali.

Şu yüce,engin dağlar yiğitlerin yatağı
Zorbalara,patron-ağa düzenine karşı,
Yarınlara götürmek uğruna tüm halkları…
Tank,top,füzelere karşı bizde de dağlar var

Halklara sevgimiz var kötülere kavgamız,
Zalime,çalana,yalana hiç yok sabrımız;
Bizde can çıksa da baş gitse de biz hep böyleyiz
Biz kula kul olmayız,namertte efendi demeyiz.

Yürü üstüne eşkıyanın,çalanın düzenine,
Yürü yiğidim yürü dağlara,arkanda halk var!
Şu Çobanoğlu söyler:bir zalime kul olma…
Güven dağlara şu düze devrimi gelsin yoldaş.

15.08.2010
Yıldırım