Fezkuruni dedin; eksik ettim zikrimi
Dilimi senden gayrısına çevirme Allahım
İyi düşün dedin; kötü ettim ettim de fikrimi
Nefsimi insan şeytanına çevirme Allahım.
Esirgemedin verdin nimetini
Sen küçük bir mahallenin sokağı,
Ben de bu sokağın yolu mu?
Ya gel de bitir bu ayrılığı,
Ya da göster bana yolumu..
Yürüyorum;
Loş bir sokakta yalnız ve yorgun,
Evlerin ağzı var dili yok,suskun..
Yürüyorum;
Çamurlu bir yolda ağır ağır,
Biliyorum;
Yalnızlığım kadar düşmüyorum aklına.
Belki de varlığım dahi belirmiyordur dimağında.
Uzun ve kıskaçlı bir hayal kuruyorum,biliyorum.
Gittikçe kayboluyor,kayboldukça eziliyorum.
Sonra bütün yanlışları ekliyorum yalnızlığıma,
Bir uyanışta oldu her şey.
Her şeyin yok oluşunu,
Kainatın göçünü seyretti gözler.
Sordu; küçük kıyametmiş bu,
Ne başı belliymiş ne sonu.
Ne yaz kalırmış ne bahar,
Hoş geldin bebek!
İmtihana hoş geldin...
Henüz hiçbir şeyin farkında değilsin
-Biliyorum.
Her şeyden habersizce ağlıyorsun.
Bazen de tebessüm ediyorsun anlamsızca.
Yüzün ki;
Yılların çizgi çektiği müsveddeydi.
Hüzün ki;
Bize en çok yakışan his.
Düş'ün ki;
Gerçekleşmesi güç hayallerdi.
Sen ki;
Ülkemin başkenti.
Şehrimin sokağı,
Ve sokağımın insanı...
Sen;
Bedenimi ayakta tutan,
Ayaklarında kara lastikli çocuklardık biz.
Yemyeşil doğanın çamurlu patikalarında koşan.
Büyüdükçe göç ettik değerlerimizden.
Geniş sokaklar sahiplendi
O düşüp kalktığımız,
Bazen nefessiz kaldığımız,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!