kırık bir yelkenliyle bıraktım kendimi
yıldızlarıma baktım sis olsada buldum
pusulam şaşırmış olsa gerek yoksa benmi
elimde bir yonca yaprağı etrafımda güller
Yine ayrılık çöktü üzerime hayal de olsa
Üşüdüm hava soğuk degil ama hayat soğuk
Ruhum hep acılar denizinde yüzmeyide bilmiyor
engin deselerde adıma ben böyleyim nedense
gizemli bir dünyada selvi ağaçları altında
iyileri arayıp duruyorum nedense bulamıyorum
Üç günlük bu dünyada yaşadık bir anda
geçen zaman koparttı sonunda ayırdı
kaybeden yine dostluk oldu kendimce
şimdi bul benim gibi yürekten seveni
Bende uçuyorum gidiyorum bu şehirden
insanlığımı kaybederek içimdeki çocukla
rabbim kötü gün göstermesin yinede
sonum geldi artık görüyorum anladım
ellerimde kuruduysa yapraklar,çiçekler
neonlarım söndü artık dostlar yanmıyor
Her yer karanlık sokaklar boş düşerken çise
Adımlarım yine yarım yaklaşırken sabaha
Yanıyor sokak lambaları sadece benim için
Artık solsa da yapraklar birer birer
Loş bir ışık her zaman yanıyor ayışığıda olmasa
şuan olma karşımda istemem hiç çok doluyum
uzun zamandır bekliyorum o sayfanın gelmesini
aynı şehirde nefes almak isimli şarkı çalıyor
ne haldeyim kimse bilemez bilmesin istemem
kaç gün daha bekliyecem bilmiyorum artık
kalemin hep aşka dair arkadaş bak kendine bir
varmı bu dünyada seni parasız sevecek canın
söyle varmı seni seven bir evladın,,,,,,,
biriniz dolunayda biriniz oyunda oynaşta
yine deli rüzgarlar esiyor penceremde
pazar günü olsada bugün mutsuzum ben
solan yapraklar kayıp,çürük,yok yerinde
sessizliğin içinde haykırıyorum kendimce
sen yoktun 2
solan bir kaç resim şimdi geriye kalan
elimdeydin ya da öyle sanmışım
seninle yürüyorum bu gecede yıldızlar arasında
yaşıyorum öylece deli dalgalar olsada yanımda
seni seviyorum tüm kalbimle yol arkadaşım
yaşıyorum en güzel duyguları seninle ben
....