Çıkmaz sokak gibi benim hayatım.
Ne yana yürüsem olmazlardayım.
Kalmadı dünyada tuzum da tadım.
Ne yana yürüsem olmazlardayım.
Koşmayı denesem yollar tükenir.
Dört yanıma o an setler çekilir,
Çileli ömrünün son dört ayında
Geldi Numune'de yattı Karagöz
Bir nişane bırakmadı soyunda
Çoluksuz çocuksuz gitti Karagöz.
Dedi ki İfakat yanıma otur.
Yıllarca boşluğa aktı göz yaşım.
Halimden anlayan çıkmadı dostum.
Kaç kere uğrunda eğildi başım?
Yine cefasından bıkmadı dostum.
Kaç boran geçirdim, kaç şimşek gördüm?
Yari düşünmenin derin hazzını
Benim gibi olduğunda anlarsın.
Dayanılmaz olan gönül sızını,
Ondan ayrı kaldığında anlarsın.
Hayal kurup bulutlarda uçmayı,
Bu gönülle kaç kez cenge giriştim
Hepsinde yenildim, akıllanmadım.
Kaç kez kavga edip, kaç kez barıştım
Akılsız denildim, akıllanmadım.
Müşkülü çok sevdi, zoru istedi
Resimi seyrettim bütün gün boyu,
İçim bir hevesle doldu Emicem.
Hala donmamış mı Kürün'ün suyu?
Çay içme hevesim geldi Emicem.
Düşündüm nerdeyse otuz yıl olmuş.
Bahar Güneşimin rengi mi solmuş?
Neden hüzün çökmüş yüzüne bugün?
Hali ağlamaklı,gözleri dolmuş
Yaşlar mı birikti gözüne bugün?
Hastadır dediler doğru mu söyle?
Uğramaz oldun sen bizim haneye
Halimiz,hatrımız sor artık zeytin.
Fiyatın yükseldi ulaştı Aya
İn aşağı bizi gör artık zeytin.
Artık seni almak bir hayal oldu.
Unutmak kolay mı söyle emice?
Sitemin yüreğim deldi de geçti.
Niye kırıldın ki böyle emice?
İhmalkârlık bizi buldu da geçti.
Dünya telaşının daldık içine
Umudu anlat bana,takatım tükenmekte.
Işığı anlat bana,gündüz ne gün gelmekte?
Ve aşkı anlat bana,o da yalan denmekte,
Dostluğu anlat bana,sanki sonu gelmekte.
Güneşi anlat bana,her taraf buz tutmakta.
Yağmuru anlat bana,kahreden susuzlukta.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!