Engin Şiiri - Engin Çakar

Ben, kırıldım.. kalbimden parmak uçlarıma kadar kırıldım,
Ben, sahte dostlara, dünyâdan yıldızlara kadar darıldım...
Bir vakit geldi, dert dert üstüne, bir ayıldım, bin bayıldım,
Sustum.. izledim bu hayat filmini; sabır içti feryadım,
Lâkin İslâm umut demekti; ne isyan ettim, ne de yıldım;
Umut denizinde yüzdüm, itaat ve tevâzuyu kıldım...

Ben, yürüdüm sonsuzluğa doğru giden yola, adım adım,
Mâsum ve sessiz yürürken, kanayan yaramı hatırladım,
Böyle uzun yolculukta; güneşe ulaşmaktı muradım,
Her adımda terledim, yandım; ne tuzum kaldı, ne de tadım,
Fakat, yansamda durmadım, çünkü; Engin'di benim adım,
Engin; ucu bucağı olmayan... İşte, bu yüzden durmadım...