engeldim siz gibi düşünmeyenlere
engeldim
yüreginde sevgi barındırmayanlara
engeldim
gözü görmeyenlere
engeldim
kulakları duymayanlara
engeldim
düşünemiyenlere tutunamayanlara
engeldim
bazen tekerlikli sandalye
bazende elinde baston
bazen okuyamayanlara gözdüm
bazende duyamayanlara kulak
düşüncelerim beni hep aykırılıga zorluyor nedense
asiligim çocuk düşmanlarına
engel yaratanlara
engel koyanlar sizleri hiç sevmedim
horladıkca insanları nefreti tanıdım sayenizde
hırçınlıgımı tanıdım
kendimi ifade edememin sancılarını yaşarken
birde sizler engel oldunuz bana
bir yunus kadar olamadınız be
sevemediniz bizi
peki hiç düşündünüzmü oki sizler çok akıllısınız ya
biz böyle olmayı kendimizmi istedik
düşünsenize müzik dinlemek istemezmiydik
koşmak dünyayı görmek
bizimde hakkımız degilmiydi
acıyan gözlerle bakmayın
biz hayatın ucundan tutunduk
yavaşda olsa gidiyoruz mutluyuz en azından
çok şey istemiyoruz
bir yunusun kalbi gibi sevin bizi
fatoş salman
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta