Gülüşünün kenarından ver de
Gönlüm kendine gelsin biraz.
Seven bu gönlü mahrum etmek olmaz!
Sen hep gel, gidişin ruhuma ayaz.
Baharsan, ilk; yazarsan, şiir'iz biraz...
Sen yanımda dur, hep güz kalmak olmaz.
Sen yoksan; güneş doğmaz, günüm aymaz.
Sensiz dört mevsim yaşanmaz.
Sen; hayatımın dönüm noktası,
Kirli geçmişimin temiz sayfasısın.
Sen; yosun tutmuş bu kalbimin fırçası,
Şair ruhumun uyanmasısın.
Kayıt Tarihi : 28.12.2016 15:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sen daha ne gördün ki; hayattan ve aşktan?
Engelli olabilir, yeter ki onursuz olmasın aşk diye önüne sunulan!
“Ve kafadan çatlak birer aşığız.” Diyorsun ya…
Lütfen, elini sıkı sıkı tut “o çatlağın” ki, ikinizin birden sesini duyayım, duysun aşk da!
Seni sevmek var ya,
Öylesine, ölümüne bir şey işte;
Sabahları uyandığımda,
Kalbime takılan bir sızı gibi!
Gözlerimin göremediği kadar,
Uzak mı uzak o şehirler gibi!
Dip bucak arayıp da, bulamadığım aşk gibi!
Sevgi gibi…
Hasret gibi…
Özlemek gibi…
Kelimelerin eksik kaldığı, şiir gibi!
Şiirlerine küsmüş şair gibi!
Kıyılarına küs, dalgalar gibi!
En yüksekten uçmaya çalışırken,
En dibe vurmuş martılar gibi!
Seni sevmek var ya;
Acı gibi…
Ölüm gibi…
Gözyaşı gibi…
Seni seven ruhum var ya;
Yolunu kaybetmiş bir yolcu gibi!
Bir damla suya hasret, çöl çiçekleri gibi!
Seni seven şu kalbim var ya;
Yağmur gibi!
Fırtına gibi!
Sel gibi!
Daha nasıl anlatsam, ey sevgili!
Seni sevmek var ya;
Öylesine ölesiye bir şey işte! 16.2.2007
TÜM YORUMLAR (1)