:::::::ENGELMİ OLDUM:::::::::::
Arife ayında, Bayram gününde.
Sen gel dedinde ben gelmedim.
Gün ışığında gecenin karanlığında.
Sen gel dedin,de ben gelmedim,mi
Düşmanım var derim beni öldürürler.
Evimi yakar ocağını söndürürler.
Sevenin var senin sever hemde güldürürler.
Sen güldürdün, de ben gülmedim,mi
Senle sevgie köprüsü olduk wiesbadenden.
İnsan olduk kemikli etli bedenden.
Örnek almıştık dağılıp bitenlerden.
Sen devam dedin,de ben gelmedim,mi.
Yazan: Yücel Duman Almanya / Wiesbaden
[email protected]
9 / 8 / 09
Kayıt Tarihi : 1.10.2009 22:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yücel Duman](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/10/01/engelmi-oldum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!