Engelliyim ben
Ayaklarım yürümez
Ellerim tutmaz
Görmez gözüm.
Ama kalbimle yürürüm hatta koşarak.
Kalbimle tutar, kalbimle görürüm.
Acınmaktan öte
sevilmek isterim
Sahte gülüşler yerine candan bir sarılma,
Senede bir gün değil, her gün empati isterim.
Artık tok karnım, boş vaatlere
Gülüyorum sadece
Sosyal medyadaki içi boş mesajlara
Herkes bilsin, duysun
Ben de insanım,
İnsan oğlu insanım
Hakkım var...
3 Aralıkta engelli kardeşlerimize ses olması dileğiyle...
Kayıt Tarihi : 30.3.2021 16:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Adem Canözer](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/03/30/engelliyim-7.jpg)
Çok anlamlı bir şiir.
Elleriniz dert görmesin.
Sevgi, saygı, selam ve dua ile...
TÜM YORUMLAR (1)