Engellimiyim Şiiri - Yusuf Değirmenci 3

Hayatın ikramı buydu
İlgi soğuk üşür gibi
Engellidir deniyordu
Bir kusuru taşır gibi

Anadan doğma amaydı
Böylece günleri saydı
İnsanlığın yanındaydı
Koşuyor savaşır gibi

Gelmiş yirmi beş yaşına
Neler gelmişti başına
Hayatının savaşına
Başlıyordu hasır gibi

Biraz inince derine
Boyun eğmez kaderine
Hayrandılar eserine
Dinlemeye taşır gibi

Gerçekten güzeldi sesi
Yeterli idi nefesi
Hiç bitmemişti hevesi
Amaca ulaşır gibi

Dediler kabuğunu kır
Türküleri şakır şakır
Bende varım diye haykır
Sen başını kaşır gibi

Anlayan oldu halinden
Tutan bulundu elinden
Neler döküldü dilinden
Duygulanan şaşar gibi

Dedi korkma beni dinle
Bu yolda yürü benimle
Müzik yapalım seninle
Notalara düşer gibi

Karar verdi savaşmaya
Başladılar çalışmaya
Katıldı bir yarışmaya
Alkışlandı coşar gibi

Tüm engelleri zorladı
İlk kasetinde parladı
Kör şarkıcı idi adı
Geçmişini boşar gibi

Şana ve şöhrete ulaştı
Konserler verdi dolaştı
Şöhreti hududu aştı
Sevinçleri döşer gibi

Ses sanatçısı olmuştu
Yüreğe sevgi dolmuştu
Engelli miyim sormuştu
Yatağından taşar gibi