Çığlık kemendiyle tuttuğum her nefes bir lahza andır.
Zaman tahtasına taşla çakılan,yaşarken kaybolandır.
Suskun dillerin koştuğu,engelli koşu gibidir her ölüm.
Bu yarışın tozlarında savrulan,nice hayattır gördüğüm.
Ey hayatımın sefiri,gönül tahtıma düşen senin gölgen.
Yutkunduğum acıların feryadıdır,çırpındıkça hep ezilen.
Giyindi çıplak gölgeler,sarıldı gerçeğin tek gömleğine.
Sen: Çamlı dağlardan ağaran şafak...
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...
Devamını Oku
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta