Ne zaman şiir yazmaya kalksam
Eski yediğim dost darbeleri gelir karşıma
Ne kadar doluymuş sırtımdaki çuval
Attığımı sandığım şikayet lerim yapışmış
Ben altını kesmişim anı çuvalımın
Meğer hiç dökememişim beslemişim
Elimde kalemim gözlerim hüzünlü
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Şiirinizi
beğeni ile okudum
Bu duygular bana da cok tanidik. Yureginize saglik..
Ah benim vicdanım, iyimser duygularım, inançlarım hiç bir şeyin yıkamadığı mutluluk duvarlarım, kendimi seviyorum özgür ve bağımsızlığımı seviyorum ben insan olmayı seviyorum..
Gün ağarırken boynum bükülür
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta