Engelli duygular Şiiri - Türkan Sezgin

Ne zaman şiir yazmaya kalksam
Eski yediğim dost darbeleri gelir karşıma
Ne kadar doluymuş sırtımdaki çuval
Attığımı sandığım şikayet lerim yapışmış
Ben altını kesmişim anı çuvalımın
Meğer hiç dökememişim beslemişim
Elimde kalemim gözlerim hüzünlü
Beni yaralayanlar boynu bükük karşımda
Kurşuna dizicek infas komutunu bekler gibi
Ama ben affediyorum her defasında
Minicik yapıyorum gözümde herbirini
Salıyorum o kocaman anlamsız boşluğa
Hesaplaşma bitmiyor
Taaaki başka bir şiir yazma aralığında
Ah ah be küçük insanlar hikayelerime damgasını vuran
Teşekkür ediyorum herbirinize
Sizin darbeleriniz beni olgunlaştıran