20.06.1996 Kayseri
Bir zamanlar vücut, nimetten müteşekkil,
Şimdi bir engel, fakat ruhum stilli.
Her nağme bir ahenk, içimde kıyamet,
Küçük bir mecra, yüreğimde hayalet.
Ezgiler dinlenir, gönlümde bir hüzün,
Her adım bir sefer, her sefer bir sükun.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta