Engeller... Şiiri - İsmet Hoşca

Eski zamanlarda bir kral, saray yolunun üzerine koca bir kaya koydurmuştu,
Bir bir görelim bakalım neler olacak? . Diye kendisi de pencereye oturmuştu.

Saray görevlileri, zengin tüccarlar, kervancılar, saray yolundan hep geldiler,
Günün sabahından öğlenine kadar, kayanın etrafından dolaşıp saraya girdiler.

Pek çoğu Kral'a yüksek sesle duyurdu. Halkından bu kadar vergi alınıyordu,
Ülkenin en zenginleri şikayet şikayet üzerine, ama yollar temiz tutulmuyordu.

Sonunda bir köylü göründü saraya gelen yolda. Meyve ve sebze getiriyordu.
Sırtındaki yüklü küfeyi yere indirdi, kenara bıraktı, iki eli ile kayaya sarıldı.

Ve ıkına sıkına itmeye başladı bin bir zorlukla. Sonunda kan ter içinde kaldı.
Ama, kayayı da yolun kenarına çekti. Tam küfesini yeniden sırtına alıyordu.

Ki, kayanın eski yerinde bir kesenin durduğunu gördü. Kese altın doluydu.
Bir de not vardı üstünde 'Bu kese kayayı yoldan çeken kişiye aittir' diyordu.

Kral, etrafındakilere bugün dahi çoğumuzun umursamadığı bir ders vermişti.
'Önünüzdeki engel, yaşam koşullarını iyileştirmek için bir fırsattır.' Demişti.