engelinde kalınca dur
güdemez olduğun anı
pes ettiğinde de budur
ödemez bulduğun canı
bir kerecik de olsa gör
ilmeğinden sevgiler ör
sağırlığa olmadan kör
yedemez kaldığın yanı
toprağın altında yata
sevgidir yürekten ata
çıkarsan en yüce kata
didemez çaldığın tanı
varını yoğunu döktü
yamalığı söküp dikti
seni büyütünce çöktü
edemez saldığın kanı
suçu seni sevmesiydi
yaşamanın ivmesiydi
gözyaşına övmesiydi
dedemiz aldığın hani
100612denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 3.8.2012 04:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ozan Efe](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/08/03/engelinde-kalinca-dur.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!