Engel İnsan Şiiri - Sinan Akıncı

Çeşit çeşittir insanların mizacı
Kimi yüzüne güler
Ama yoluna taştan duvarlar örer
Ve sen o duvara bodoslama girerken
Arkandan da bir tekme atar bu iyi kılıklı kötüler

Sinsidir , dili çatallı gözleri fıldır fıldır
Hayata yaklaşımı oskarlıktır
Rolünü çok iyi oynar
İçi de dışı gibi boş varlıktır

Kerpiçten inşa ettiği yalandan karakterini
Bir günde yıktırır buldozerlere
Rüzgarın önünde dik duramaz
Delik deşik bir çarşafı yelken olarak kullanır

Uğruna yaşadığı prensipler
Güneşe tutulan bir mum kadar yersizdir
Gereksiz ve fazlalıktır
Şekilden şekile girer, karaktersizdir

Küçük bir kıvılcımla
Dünyaları yakacağını sanar
Halbuki o büyük bir okyanusun ortasındadır
Yıldırım olup düşse bile hiçbir şeyi ateṣe veremez

Tutku onun en büyük düşmanıdır
Bir makine gibi rasyonel düşünür
Ne yapsan ona yaranamazsın
Senin kâbusların onun düṣüdür

Nem yemiş karanlık bodrumlarda saklanır bu ruh emiciler
En üst kata çıkmak isterler
Zincire vurmak lazımdır onları
Yoksa çatı katına çıkıp beyninin odacıklarına pislerler