Herkes beni başka biliyor,oysaki ben..
Köşeme çekilip,dünyayı bırakmak istiyorum,
Dünyaya kapatmak kendimi,okumak,yazmak istiyorum..
Bendem büyük,izniyle kaldırıyorum,ağır geldiği zaman,
Dua dua ellerimi karıncalaştırıyorum..
Ağaçlara bakıyorum,yine görüyorum çiçeklerde,
Sevmemeliymiş aslında insan bu kadar çok,
Can Yücel yalan söylemiş,insan sevdiği kadar sevilmezmiş..
Hem sevilseydi Kays,Mecnun olur muydu hiç?
Yada Züleyha sevdiği kadar sevilseydi bir vakte kadar,
Sadece sesini duymak için,işkence yaptırır mıydı Yusuf'a?
Yada en azından seven sevdiğini gösterseydi az biraz maşuğuna,
Bir komünist,bir militan,bir sofu yada bir derviş
İnceden ney,gözlerde parıltı,dillerde tek kelime...Aşk
Bir manifesto var bu gece muhabbette,
Komünist başlıyor okumaya,ilk bir kaç mısra:
Necip Fazıl'dan,komünist üstad diyor,
Militan devam ediyor okumaya,Mevlana'dan
Hep denedim ben sana seni ne kadar sevdiğimi anlatmayı,
Ama her seferinde dilim tutuldu,gözlerim karardı,aklım durdu,
Kaldıramadı uzuvlarım böyle büyük bir aşkı anlatmayı,
Üstlenemediler böyle büyük bir sorumluluğu,
Hem nasıl yapacaklardıki,ne zaman seni düşünsem,
Beş uzvumdan mahrum oluorum,sadece kalbim çalışıyor,
İstanbulun damarlarında hüzün var şimdi,daha yeni düştü,
Az önce oldu ne olduysa,herşey birden değişti,
Yağmuru getirdi bulutlar,dalgalarıyla deniz,köprü sallandı biraz,
İnsan içine çıkamadı ağaçlar,yaprakları utandı,
Gök kaybetti maviliğini işte o anda,herşey bir anda..
İstanbulun damarlarında hüzün var şimdi,insanların yüzünde utanç
Yanımda iken,bana gitsem mi kalsam mı diye sorma!
Git derim çünkü..
İçimden,dur,beni bırakma,ne olur gitme diye bağırsamda,
İçimde gizli var bir ülkü!
Sana deliyi,divaneyim,bilmez misin verfasız?
Ah o gül yüzüne,nur düşmüz,hicrandayım hayırsız...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!