Kanma şu hayatın dünyevi haline,
Aynı örtüden giyer sadrazam bile.
Verme sen kendini dünyanın derdine,
Derdi veren, verir dermanını bile bile.
Uzun bir yoldur hayat, gider tersine.
İlelebet aşktır bendimin gönlüne fermanı
Arar da bulamaz yalnızlıktır ruhumun celladı
Hasılı;
Ölüme bile bulmuşta Lokman
Yalnızlığa bulamamış dermanı
Koskoca bir şehir.
Her yanı aydınlık,
Bir yanı karanlık.
En çok korkulan da,
Kalabalıklar içinde yalnızlık.
Yine gün doğdu
Ay, güneşin karşısında çırılçıplak
Yıldızlar her zamankinden daha utangaç
Bi o kadar da parlak
Günler gidişinle daha da sitemkar
Yollar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!