Ghettolarda kalan bir umut şiiri rape döken bi kişilik
Dizlerimde yara izi yüzümü astım
12 yaşında taşıdığım yükü 14 yaşında tek başıma taşıdım
Kayboldum kaybolan yıllar arasında aradım kaybımı
Hayata karşı kaygimi saygimi olan herşeyi biraktim
Turladım yıl saat saniye arasında
Koşmayı bırakmadım her yenilgi sonucu soluklandım
Dur dediler anlatamasamda ben yorulmadım
Önce yeşildi gözlerim sonra karardı
Belki de umut doluydu kararmazdı
Bir katildim kendimi öldürkce neden diye soramazdım
Hani koşucaktık yaratacak açıklamalarda bulundu
Hani gidiyorduk derken yok olundu
Suskundu düşkündüm evime ama yoktu
Hani koşucaktık bu hikaye hani bitmiyicekti yanımda bulundu
Depar attı ben den kaciyordu biliyordum
Bütün umutlarım özgür dünya
Her aldığım nefes ölümün şerefine
Her nefesine fedaydı hani
Bakiyim bakiyim hiç biriniz yoksunuz
Hadi siktir git lan
Senle belki daha iyi yasaya bilirdik
Seni göre bilirdim her gün her gün
Gözlerimi aça bilirdim senle beraber
Yokmu yok senden iyisi benim mutlu eden laler gibi bahçedeler
Belki de daha fazla aşk gözlerinde gördüm
Zamam doldu,ya ölümle hükümlü suçsuz
Ya da hükümsüz suçlusundur
Düzen kudurmus bir köpek kadar suçsuzdur
Doğası gereği gibi yerine getirmek üzere yolsuzdur
Bir kargaşa içinde ya yönetirsin yada asgari ye tabi
Ölüleri sayarım kalma dünden
Dön bugün den anlatamam kendimi üzülme
Sevgi aşk şiirleri beni anlatmaz gülmem
Bozuk düzenin içinde doğru hamlelerle yürümem
Hava kurşun gibi ağır, yağmursa arsız
Geceler bira biralar sıra
Olurmu kahpenin okulu
Bunun sonu yorucu
Kaliteli bir yaşam yokmu
Arkadaşlarım çoktu arkama baktım hiç biri yoktu
En parlak zamanımdan çalındı hayallerim
Bir sabah veda arasında gelen bütün umutları tersledim
Fazla üzüntüye gelemedim ihaneti de kulaklarımla dinledim
Pişmanlıkları gözümle gördüm,kulağımla dinledim
Güneş batıyor anne
Rüyalarım bana güldü
Büyü dedi bana büyü dedi
Sen olsan büyürmüydün 12 yaşında
Sokaklar beni büyüledi
Özgür olmak istedim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!