Şarkılar söylenir gecede
Arbede de uyku kaçınca
Paketten son sigara çıkar
Saçları göz önüne gelince
Gitarın telleri ona vurur
Kış geldi
Dışarda üşüyen kediler hayal ediyordum
Annesini kaybeden minik kediler
Onlara sahip çıkan insanlar
Soğuktan dişleri birbirine çarpan
Kolllarını bağlamış titreyen insanlar bekliyordum
Biliyor musun?
Uzun zamandır göremiyorum seni
Gözlerimle saçını okşayamıyorum
Senle olan anılarımızı unutuyorum bile
Sesini ise unutmaktan korkuyorum
Işınğın dinlenmeye çekildiği akşamda
Yıldızların ışıltılı parıltısında
Gökyüzünü izlerken
Aklına geliyor muyum?
Kaybolmuyorsun ben de sen hiç
Sıcak kaldırımlar gülümserken
Herkes çalımını atıp gitti bu hayatta
Seviyorum,hissediyorum cümleleri uçup birer birer
Bir çocuğun anlık salıncak keyfiydi belkide hepsi
Yüreğine lunapark sığdıran bir delinin işiydi
Bir zamanlar kapı zilini çalıp giden bir delinin
Çözüm değil kapısında kul olmak gidenin
Öfke sarıyor her yanımı
Dalıp gidiyorum uzaklara her seferinde
Dışarıda ayak izlerini seyrediyorum
Fazla derin ve sinirli.
Bunu yaptıran neydi
Sensizliği düşünme cesaretinde bulunuyorum bu akşam
belki hadsizce sana kalırsa
belki de şuana kadar ki en büyük cesaretim
ne olurum bilmiyorum düşünürüyorum
Farkındayım,ne sen,ne Ankara soğuyor bana
Yapraklarını dökmesi gereken ağaçlar
Ne küsüyor sahibine
Ne de yaratıyor anlamsız bir diken
Sen gibi beyaz tenlim
Bırak dökülsün yapraklar
Her sokak beni sana hatırlatıyor
Akşamları olan suskunluğu aynı sen
Yağmur yağdıysa geceye...
Kaldırımların dibinde biriken suyla
Köşede sek sek taşlarının tam dibinde
Erken bir vakit
Soğukta beklediğin dakikalar
Benimle aynı havayı solumaktan kaçındığın akşamda
Razıydım üşümeye söyleyemedim sana
Elimde kalan noktayla biter akşam
Birkaç bağlaçla bağlanan hatıralarım
Dödürüp döndürüp gözlerimde gözlerin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!