Söylenecek şarkı var ki
Yorgan yırtar kaldırır
Işıkları yakıp
Çivit mavi şakımalı
Yarım korsan tek bacak
Masamın üzerinde
ya da
kedilerin gözlerinde
Söz verilmiş gibi
bekleyen de ne?
Şu yarım tabak
benim bir haftam sekiz gün
bir günüm yirmi bir saat
ama ben her gün seviyorum
her gün yaşıyorum
her saat değil ki
hem saatlerin pili biter, bozulur
Sen ıstıraplı bir yara değilsin
Ellerim kalem tutmadığında
yahut
gözlerim söndürdüğünde
ışıkları
döktüğüm yaşlarımsın
bir şiir sana ne öğretebilir
anlattıklarından hariç
şairin inandıklarından başka
öğretecekse
bir şiir haykırabilir mesela
Mavi çocuk kaç renk var say
Bana az geldi, insanları
renk varsay
renkleri tart birbirine kat
bana bir müzik çiz, resim varsay
sonra albino bir şiir çal
Suya kandım
billur aynaydı adsız
adam boyu sarı sazlık
aynaların ardında kırgın
ben, suya kandım
günler akıp geri dönmüştü
sinirli mi sinirli doksanlık
gençken derlerdi tezcanlı
bakışı attı aynaya
sakalı bıraktı orada
okula gidecek 866
ben bileceğim demişti
köylü çocuk
köylü kız
yeni şehir
büyük şehir
derin şehir, kıyısız
gülüyor birbirine
Kurşun damlıyor odanın duvarlarından
sanki ölesiye isli, gömesiye hisli
kediler arıyorum yatağın altında
hepsi gitmiş! kaldırımların altına
her şeyi unutuyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!