Korkularım la yavaş yavaş ölüyorum
Direnmeler de zayıf kalıyor
Ne zıkkım dır bu hayata
Yaşamak ne de zor
En yakınındanv geliyor büyük darbeler
Hayatını karartıyor
İyi olmak kolay da
Kötü olamıyor insan
Pislik beyinlerle
Kirlettiler her şeyi
Düşünceleri kirlettiler
Hayallerimi zincire vurdular
Hayallerim vardı gelecek için
Umutlarım vardı ilersi için
Umutlarım gömdüler
Benimle birlikte
İçinde yaşıyorum dünyanın
Belki de burası dünya değil
Güneş var ama sahte
Aydınlatmıyor beyinleri
Önümüzü geleceğimizi
Yavaş yavaş azalıyorum
Bir sonraki evre yok olma evresi
Var olmadan yok olmak ta
Hep onların seçimi
Onlar diğer galaksilerdenmi geldiler
İnsan görünümlü vahşiler
İnsanlığı bitirmek için
Çünkü insanlar iyidir
Kötüler insan değildir
Kayıt Tarihi : 28.1.2022 08:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ENES KARA'NIN ANISINA Enes Kara diyor ki mektubunun başında ‘Ümidimi çalanları asla affetmeyeceğim. Ailemin zoruyla, istememe rağmen cemaat yurduna gönderildim. Baskılara dayanamayan Enes intihar etmişti, biz onu kaybettik ten sonra tanıdık am açok sevdik. Enes seni biz hep böyle güzel hatırlayacağız.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!